تنهاترین تنها

اگر کسی را داری که در این درهم ریختگیِ عاطفه‌ها به شیوه‌ای احمقانه دوستت دارد، احساس‌ش را جدی بگیر...وقتی بی‌حساب و کتاب چشم‌هایش فقط تو را می‌بینند و قلبش تو را می‌جوید،وفاداریش را قدر بدان...در روزگار عقل‌های محاسبه‌گر، کم‌ اند اینگونه دیوانه‌ها...اگر کسی را داری که به دور از بازی‌های مکارانه‌ی رابطه برایت عشق و نور می‌آورد، همان است که سال‌ها بعد در روزهای دلگیری و دلتنگی‌ات به او محتاج خواهی شد...او همان است که به تو آرامشی از جنس اصالت بشر خواهد داد...اگر چنین کسی را داری، در روز عشق دستش را بگیر و پله‌های پشت‌بام را با او بالا برو و فریاد بزن:دوستت دارم...طوری که صورت عبوس شهر از هجوم احساسات مردمش سرزنده شود...طوری که قلب شهر پر از آغوش و بوسه شود...طوری که حال شهر برانگیخته شود... + نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 10 AM توسط حسن  |  تنهاترین تنها ...

تنهاترین تنها ...

چقدر این شب یلدا را دوست دارمبهانه ی دلپذیری که بانیِ دیدارهاست ، که با لبخندی ، نفس نفس زنان ، از فاصله های دور می رسد ، دست های تنها مانده میانِ مشغله های روزگار را می گیرد و به واسطه ی احساسی عمیق و چند هزارساله ، آدم ها را دور هم جمع می کند .یلدایی که ته تغاریِ پاییز است و نو رسیده ی خوش یُمن و دلبرانه ی زمستان ،یلدایی که عاشق است ...که سرآغازِ جاودانه ترین لبخند هاست ،سرآغازِ گرم بودن و گرما بخشیدن در دلِ سردترین شب ها و بی فروغ ترین روزها ...این یلداهای با هم بودن فرصت خوبی ستفرصتی برای شستنِ غبارِ تنهایی از آینه ی دل ،فرصتی برایِ دوست داشتن و دوست داشته شدن ،به بلندایِ یک دقیقه ،به وسعتِ یک عمر ... + نوشته شده در پنجشنبه سی ام آذر ۱۴۰۲ ساعت 7 PM توسط حسن  |  تنهاترین تنها ...

تنهاترین تنها ...

تنهاترین تنها ...

تنهاترین تنها ...